In Salatiga bevinden zich 101 basisscholen. Mijn stageschool staat op dit moment op nummer 3. Om de vier jaar streven zij steeds voor de nummer 1 plaats. Ook dit jaar was het weer zover. Op vrijdag 29 april en zaterdag 30 april werd de school bezocht door inspecteurs. Er wordt dan gekeken naar de resultaten van de leerlingen, de administratie, de verzorging van de school en de lokalen én alle leerkrachten (in het bijzijn van de directeur) worden grondig ondervraagd. Álles moet verantwoord kunnen worden.

Donderdag 28 april: de dag vóór de inspectie.
Terwijl ik in groep 5 aan het observeren was, hoorde ik buiten een hoop lawaai. Ik stond er niet bij stil dus negeerde het geluid en ging gewoon verder met mijn observatie. Een kind stak zijn vinger op en vroeg wanneer groep 5 ook mocht beginnen met poetsen. Ik vond het een rare vraag... maar toen ik naar buiten keek was het duidelijk. De gehele school was bezig met de voorbereidingen voor de inspectie!

Welke voorbereidingen?

- Alle lokalen werden opgeruimd

- Alle lokalen werden geveegd

- Alle lokalen werden gedweild

- In klaslokalen werden dingen opgehangen zoals het lesrooster en het toetsrooster

- Voor de school kwam een groot spandoek te hangen om de inspecteurs te verwelkomen

- Alle boeken werden in de bibliotheek gesorteerd en netjes recht gezet

- Het schoolplein werd geveegd

- Voor iedere klaslokaal is een wasbak met kraan, hier werden zeeppompjes neergezet

- In alle lokalen werden aan de ventilators een geurzakje gehangen

Ieder kind én iedere leerkracht was die dag bezig met de voorbereidingen voor de inspectie.Vrijdagochtend en zaterdagochtend werd ook nog even goed geveegd voordat de inspecteurs kwamen.

Zaterdag 30 april: de laatste dag van de inspectie.
Tijdens het observeren van een les van mijn mentor, komt mijn mentor naar mij toegelopen. ''Ik ben naar een workshop, kun jij even op de klas letten en vooraan zitten?''. Prima, dacht ik zo. Mijn moment om even alleen te zijn met mijn klas. Wanneer een groepsleerkracht de groep verlaat, is er altijd een kind die de leiding neemt. Een meisje uit mijn klas wist dus wat er gedaan moest worden. Ik vroeg haar wanneer de juf weer terug zou komen, maar ze gaf als antwoord dat de juf deze dag helemaal niet meer terug komt. Mijn mentor zou ik dus pas maandag (vandaag) weer zien. Voor mij héél vreemd, maar hier dus de normaalste zaak. De klas weet wat er gedaan moet worden, dus ontwikkelen zij hierbij ook direct hun zelfstandigheid. Er is hier geen sprake van vervangers. Dit gebeurt in iedere klas wanneer de groepsleerkracht weg moet of er gewoon niet is. Ik greep mijn moment en liet duidelijk mijn grenzen zien. Voordat mijn mentor wegging was het namelijk onrustig en rumoerig. Ik vertelde de kinderen welke afspraken ik in Nederland in de klas hanteer:

- Er is er altijd maar één die praat. Praat de juf, dan is de klas stil. Praat een leerling, dan zijn de andere kinderen en de juf stil

- Je steekt je vinger op als je iets wilt zeggen of vragen en praat niet voor je beurt

Al gauw kwamen er tussen het werken door vragen of ik iets in het Nederlands wilde zeggen. Met de klas heb ik afgesproken dat als ze rustig doorwerken én er dus ongeveer 5/10 minuutjes over is, ik ze een Nederlands liedje leer (''Hoofd, schouders, knie en teen'').

De kinderen werkten rustig door, ik leerde hen het liedje, de bel ging (pauze) E N T O E N kwam de inspecteur mijn klas binnen.....

Ik gaf de inspecteur een hand en de directeur legde uit dat ik in Nederland studeer, maar hier drie maanden stage loop. De directeur vertelde dat de groepsleerkracht van klas 6 (groep 8) mijn tante is. De inspecteur schakelde direct en wist dat ik de dochter van Nawang ben. Mijn moeder was namelijk, voordat zij naar Nederland verhuisde, ook juffrouw in het basisonderwijs. De inspecteur stelde mij nog een aantal vragen over mijn moeder en verliet toen samen met de directeur het klaslokaal.

En de uitslag van de inspectie....
die moet nog komen.