Juf Christiana in Indonesië!

Mijn eerste stagedag op SDN Salatiga 01

Met een lange broek, blouse met lange mouwen én dichte schoenen, stond ik in de brandende zon te wachten op een angkota. Veel te warm gekleed voor een dag met 28 graden Celsius als je het mij vraagt. Voor de school stap ik uit, betaal ik de chauffeur 3000 roepiah (€0,20) en loop ik door de poort het schoolplein op.

De gehele school had pauze, waardoor er +/- 270 kinderen hun ogen op mij richtten. Ik stelde mijzelf voor aan alle leerkrachten, voerde een gesprek met de directeur en kreeg vervolgens een rondleiding van de vakleerkracht Engels. Op deze school worden de vakken Engels en gymnastiek namelijk door vakleerkrachten gegeven.

Tijdens de rondleiding kwamen vrijwel alle kinderen naar mij toe om mij te begroeten. Dit doen zij door tijdens het geven van een hand (de rechterhand), mijn hand tegen hun rechterwang aan te leggen. Zo begroeten zij iedere leerkracht 's ochtends, en na schooltijd als zij naar huis toe gaan. Ook aan het eind van de dag kwamen een aantal kinderen op deze manier gedag zeggen tegen mij.

Toen was het tijd om naar mijn klas te gaan, klas 3 (groep 5). Nadat ik mijzelf had voorgesteld kwamen er een hele hoop vragen vanuit de kinderen: in welke stad ben je geboren, wat is je favoriete eten, is er veel kaas en chocola in Nederland, zijn er veel boerderijen met koeien in Nederland, enzovoort. De leukste vraag vond ik: welke ''van'' ben jij. Ik moest echt even nadenken om deze vraag te begrijpen. Dit kind wist namelijk dat er in Nederland veel achternamen zijn met het tussenvoegsel ''van''. Toevallig heeft mijn achternaam het ook. Na zijn vraag beantwoord te hebben, verliet hij vrolijk het klaslokaal. Na het vragenrondje besloot mijn mentor om met de klas een afspraak te maken om mij voortaan ''Bu Christiana'' te noemen. Leerkracht is in het Indonesisch ''guru'' (uitspraak: goeroe), mevrouw is ''ibu'' (uitspraak: iboe) en meneer is ''bapak''. Door dit samen te voegen is juffrouw dus ''ibu guru'' en meester ''bapak guru''. Vervolgens kort je ''ibu'' af tot ''bu'' en ''bapak'' tot ''pak''. Dus vanaf nu af aan ben ik bu Christiana.

Een mooie afsluiting van de dag was om de drumband uitvoering van de klassen 4 en 5 (groep 6 en groep 7) te mogen meemaken.

Reacties

Reacties

Simone

Prachtig Christiana,
Ik ben nu al jaloers!!! Is wat anders dan groep 5 in Hoensbroek ????... Haha

Groetjes Simone

shannon

Ik vind je blog nu al leuk! Kan niet wachten op de komende verhalen.
Xxx succes

Bianca Beckers

Heerlijke startdag als je het mij vraagt. Ondergedompeld in de cultuur. Geniet!

Vivian Knols

Meteen de eerste dag al muziek???? Fantastisch, maak je ook filmpjes? Ik ben benieuwd.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!