Rekenen in het Indonesisch

Tijdens mijn stage ervaringen heb ik al drie verschillende groepen 5 gehad. Een groot verschil qua leerstof verwachtte ik dus niet. Na een aantal observaties en het zelf geven van het vak ''matematika'' kon ik toch echt concluderen dat zij voorliggen op de leerlijn.

Zo komen er rekenonderdelen aan bod die ik in Nederland in groep 5 nooit voorbij heb zien komen;

• Het berekenen van een som met meerdere getallen boven het honderdtal waarbij +, -, x en : door elkaar in de som voorkomen. Het gaat erom dat zij weten wat de volgorde is, en dit kunnen toepassen.

• Het optellen en aftrekken van breuken. Het optellen van een breuk bij een heel getal. Het aftrekken van een breuk van een heel getal.
• Het berekenen van omtrek en oppervlakte met behulp van formules. Zij gebruiken hier al de term ''vierkante'' bij een oppervlakte.
• Het toepassen van de tekens van kleiner dan (<), groter dan (>) en gelijk aan (=).

In het begin heb ik de rekenlessen van mijn mentor geobserveerd om te weten met welke leerstof zij bezig zijn en om te weten hoe mijn mentor dit aanbiedt. In groep 5 zijn zij de afgelopen weken bezig geweest met het berekenen van de omtrek en de oppervlakte met behulp van formules.


Omtrek vierkant
Omtrek = 4 x zijde
Keliling = 4 x sisi
K = 4 x s


Omtrek rechthoek
Omtrek = 2 x (lengte + breedte)
Keliling = 2 x (panjang + lebar)
Keliling = 2 x (p + l)


Oppervlakte
Oppervlakte = lengte x breedte
Luas = panjang x lebar
L = p x l


Mijn mentor geeft de kinderen als rekenhuiswerk vaak de opdracht mee om zelf vijf contextsommen te bedenken waarin gegevens staan om de omtrek en/of oppervlakte uit te rekenen. Als startactiviteit van de rekenles krijgt ieder kind van iemand anders de vijf contextsommen en berekent dus vijf keer de omtrek en vijf keer de oppervlakte. Zij schrijven hierbij het verhaaltje over en noteren de hele berekening, inclusief formule. Zonder smartboard/computer wordt er toch aangesloten bij de leef- en belevingswereld van de kinderen.

Ook mijn rekenlessen van de afgelopen weken gingen dus over omtrek en/of oppervlakte. Bij mijn eerste les liet ik een kind naar het bord komen om een vierkant te tekenen. Vervolgens liet ik een ander kind een rechthoek tekenen. De klas liet ik nadenken over het verschil. Niet dat de ene een vierkant is en de ander een rechthoek, maar dus over de manier van het berekenen van oppervlakte. Ik schreef wat getallen bij de figuren en klassikaal berekenden we van beide figuren de oppervlakte. Tijd om te oefenen! Na de begeleidende inoefening gingen zij zelfstandig aan het werk. Op het bord tekende ik tien figuren (vierkanten en rechthoeken) met verschillende lengtes en breedtes. Ook verschilden zij qua maateenheid: millimeter, centimeter, decimeter en meter. De kinderen gingen zelfstandig aan de slag met het berekenen van de oppervlakte van ieder figuur. Tijdens het nakijken liet ik bij ieder figuur een kind naar het bord komen om de berekening op het bord te noteren. Mijn mentor ging met deze les vervolgens verder en gebruikte dezelfde figuren. De kinderen berekenden vervolgens overal de omtrek van. Mijn vervolgles rondom omtrek en oppervlakte zag er hetzelfde uit. Alleen ging de les niet zoals mijn eerste les alleen over oppervlakte, maar ook over de omtrek. Daarna ben ik ook gebruik gaan maken van contexten en visualisatie in de klas. Doordat er geen materialen zijn heb ik gebruik gemaakt van de deur, het bord, de tafel enzovoort. Hierdoor kregen zij toch een visueel beeld bij de contextsommen.

Geen verschil tussen arm en rijk, want ieder kind is gelijk

Indonesië. Het land waar grote verschillen te zien zijn tussen de arme bevolking en de rijke bevolking. Dit is vooral te zien aan de kleding en het vervoer. Mensen die een auto hebben, worden hier als rijk te zien. De meerderheid van de bevolking heeft namelijk een scooter. Ondanks dat er wel degelijk verschillen zijn te zien tussen de arme bevolking en de rijke bevolking, is dit op de basisschool niet zichtbaar. Op de basisschool is er geen verschil tussen arm en rijk, want ieder kind is gelijk.

In Nederland heb je vaak kinderen die 's ochtends direct naar je toe komen om hun nieuwe schoenen of kleding te laten zien. Dat komt hier niet voor. Ieder kind ziet er hetzelfde uit. Er wordt door de kinderen onderling ook niet over kleding of schoenen gepraat. In Nederland hebben kinderen het soms wel over dit soort dingen. Door het gebruik van schooluniformen is er geen verschil te zien tussen kinderen uit een arm gezin en kinderen uit een rijk gezin.

Zowel de leerlingen als de leerkrachten (en directeur) dragen iedere dag een ander uniform. Ook voor het vak gym hebben de leerlingen een apart uniform. Dit geldt in heel Indonesië, voor zowel de basisschool als de middelbare school. Hierdoor kun je direct zien of een kind op de basisschool zit of in de eerste drie jaren van het middelbaar onderwijs of in de laatste drie jaren van het middelbaar onderwijs. Op de blouse staat ook het naam van het kind. De leerkrachten dragen een naamkaartje dat zij op ieder uniform kunnen spelden.

Buiten het verplichte uniform zijn zij ook verplicht om witte hoge sokken te dragen en zwarte schoenen/gympen. Stel iemand heeft een wondje op zijn/haar voet en kan daardoor geen schoen dragen. Dan mag die voet in een slipper, maar de andere voet moet gewoon in een schoen met witte sokken.

Haren moeten netjes gekamd zijn, nagels mogen niet te lang en meiden mogen géén nagellak op. Het dragen van sieraden is geen probleem.

Iedere leerkracht heeft hier ook het recht om kinderen op hun kapsel aan te spreken. Voornamelijk bij de jongens. Zodra een leerkracht vindt dat het haar van een jongen te lang is, wordt dit tegen het kind verteld en is het kind verplicht om naar de kapper te gaan.

De bibliotheek

De bibliotheek. Een lokaal waar grote boekenkasten staan met informatieve boeken, leesboeken, prentenboeken, Bijbels voor alle geloven en atlassen. Een lokaal waar banken, stoelen en tafels staan. Een lokaal waar ook de muziekinstrumenten opgeborgen worden. Een lokaal waar kinderen iedere dag aan de wereldbol zitten, en landen uit de atlas proberen op te zoeken. Een lokaal voor jong en oud. Een lokaal voor ieder kind.

De bibliotheek is hier een zeer leerzame plek, waar ook echt heel goed gebruik van wordt gemaakt. Lezen vinden kinderen hier heel erg leuk!

Wat zijn de regels in de bibliotheek?

• Wanneer de kinderen de bibliotheek binnenkomen, moeten zij allereerst hun naam in het administratieboek schrijven. Wanneer de inspectie langskomt, is er bewijs hoeveel kinderen er gemiddeld per dag in de bibliotheek lezen.

• In het midden van de bibliotheek staan twee banken op een mat. De kinderen moeten hun schoenen uitdoen wanneer zij op de mat willen zitten om te lezen.

• Zodra zij klaar zijn met het lezen van een boek, moeten zij het boek netjes op de juiste plek terugzetten.

• Wanneer zij een boek willen lenen, moeten zij hun schoolpasje laten zien en wordt dit genoteerd door de juf van de bieb!

Wanneer wordt er gebruik gemaakt van de bibliotheek?

• Vóór school

Kinderen komen voordat de school begint binnen wandelen om even rustig in een boekje te zitten. 's Ochtends als de bel gaat zijn er altijd kinderen die hun boekje eerst willen uitlezen voordat zij de klas in gaan. Hierdoor komen zij iets later in de klas. Ik wijs de kinderen altijd erop dat de bel is gegaan en dat zij snel moeten opruimen en naar de klas moeten gaan. Met tegenzin doen zij wat ik zeg.

• Ná school

Dit gebeurt ook na school, als zij nog niet opgehaald worden door hun ouders. Normaal wachten de ouders voor de school op hun kind, maar hier komt het vaak voor dat de ouders toch even naar de bibliotheek moeten komen om hun kind hier op te halen.

• Pauzes

Ook in de pauzes wordt er van dit lokaal gebruik gemaakt.

• Eerder klaar

Zodra er in de klas kinderen eerder klaar zijn met het laatste vak voor de pauze, mogen zij van de groeps- of vakleerkracht vaak al op pauze. Veel van deze kinderen komen dan naar de bibliotheek.

• Huiswerk vergeten

De bovenstaande voorbeelden komen vanuit de kinderen zelf. Maar er wordt ook gebruik gemaakt van de bibliotheek doordat de groeps- of vakleerkracht het tegen de kinderen zegt. Dit gebeurt wanneer kinderen hun huiswerk vergeten zijn te maken.

Een schoolweek van maandag tot en met zaterdag

In Nederland bestaat een schoolweek uit vijf dagen. In Indonesië zijn het er zes. Mijn eerste stageweek heb ik direct kunnen ervaren wat het verschil is tussen een schoolweek in Nederland en een schoolweek in Indonesië. Wat is het verschil?

Na wat gegevens bij elkaar geraapt te hebben, kan ik concluderen dat er in Indonesië iets meer tijd aan onderwijs wordt besteed. Daarnaast wordt het wel verdeeld over zes dagen, waardoor het aantal lesuren per dag minder is dan in Nederland. In heel Indonesië wordt de zaterdag gezien als een doodnormale werkdag. Op zaterdag krijgen zowel kinderen op basisscholen als leerlingen op middelbare scholen én universiteiten gewoon les.

In de onderstaande afbeelding is het lesrooster van klas 3 (groep 5) te zien. Hier kun je direct zien dat er geen vakken zijn die dagelijks gegeven worden. In Nederland heeft een gemiddelde groep elke dag rekenen, taal en spelling. De vakken geschiedenis, aardrijkskunde, biologie, gym en tekenen/handvaardigheid worden vervolgens verdeeld over de vijf schooldagen. In Indonesië worden alle vakken verdeeld over de zes schooldagen.



Rekenen komt zeven keer in het lesrooster voor. Iedere dag een lesuur rekenen zou dus ook kunnen. Dit wordt echter niet gedaan omdat een lesuur 35 minuten duurt. Hierdoor komen vakken vaak twee uur achter elkaar aan bod.

In principe is het aantal uren onderwijs BIJNA gelijk aan dat van Nederland, alleen is de verdeling van het aantal uur over de week en de verdeling van de vakken anders.

Zelf vind ik het erg prettig om zo vroeg te beginnen. Hierdoor ben je natuurlijk eerder klaar, en heb je nog genoeg tijd over van de dag. Hierbij speelt ook de zonsopgang en zonsondergang een rol. Rond 05:30 begint het al licht te worden en rond 17:30 wordt het al donker. Hierdoor begint de dag eerder, maar eindigt de dag ook eerder!

Terug van weggeweest

Daar ben ik weer! En dit keer met een blog dat niet over het onderwijs gaat. De afgelopen weken heb ik (naast stage) een aantal plaatsen bezocht en genoten van het weer en het land. Salatiga, mijn woonplaats, is een stad gelegen in Midden-Java. Om te kunnen winkelen of om toeristische bezienswaardigheden te bezoeken moet je een aantal uren rijden.

In de stad zelf was het afgelopen weekend ook een hoop te doen. Onder andere een optreden van het Wushu team waar mijn neefje (en tevens ook mijn leerling) in zit.

Ook was er een optreden van een Javaanse dans.



Salib Putih (vertaling: wit kruis)

Salib Putih is een openluchtzwembad gelegen boven op een berg. Vanuit het zwembad heb je zicht over de stad Salatiga. Doordat het hoog gelegen is, is het er niet zo heel warm. Lekker om even af te koelen!



Semarang

Semarang is een stad dat op 45 minuten rijden vanuit Salatiga ligt. In Semarang ligt ook het vliegveld waar ik ben geland. Om goed te kunnen winkelen is dit de dichtstbijzijnde stad. Hier ben ik een weekend naar toe geweest om te winkelen in verschillende malls. In Indonesië zijn er in de grote steden veel malls te vinden. Dit is een overdekt winkelcentrum van een aantal etages hoog. Zo ook in Semarang. Ik had gehoord dat hier een nieuwe mall was genaamd Paragon. Direct naast dit winkelcentrum ligt een hotel (Crowne Plaza). Dit bleek alleen de receptie te zijn. De hotelkamers beginnen namelijk pas boven het winkelcentrum. Vanuit het hotel kun je vervolgens ook met de roltrap het winkelcentrum in. Je hoeft daarvoor het hotel dus helemaal niet uit. Héél erg fijn!

Jogjakarta (toeristische stad)

Jogjakarta is ongeveer 4 uur rijden vanuit Salatiga. Het is een bekende toeristische stad. Zo is daar onder andere de Borobudur (tempel) zeer bekend. Verder is daar een bekende winkelstraat genaamd 'Malioboro'. Hier verkopen zij vooral handgemaakte typische Javaanse produkten. Zoals kleding met een batik patroon, wajangpoppen en een hele hoop soeveniertjes in Javaanse stijl. Doordat dit mijn 20e keer in Indonesië is, en ik dus al heel vaak de Borobudur heb bezocht, heb ik die deze keer overgeslagen. Wel écht een aanrader als je deze nog niet hebt bezocht! Voor mij was het vooral even een ontspannen weekend waarbij ik familie heb bezocht, heb gewinkeld en het strand (Parangtritis) heb bezocht.

Dieng

Dieng ligt op ongeveer 4 uur rijden van Salatiga vandaan. Hier heb ik een krater en een tempel bezocht. Bij de krater werd je verplicht om een masker te dragen in verband met de onzuivere lucht. Het stonk er enorm! Ondanks het masker. De tempel vond ik persoonlijk niet zo heel bijzonder. Het is niks vergeleken de Borobudur (Jogjakarta) of de boeddhistische tempels op het eiland Bali.

Lieve groetjes & tot snel!
Christiana

En toen kwam de inspecteur binnen

In Salatiga bevinden zich 101 basisscholen. Mijn stageschool staat op dit moment op nummer 3. Om de vier jaar streven zij steeds voor de nummer 1 plaats. Ook dit jaar was het weer zover. Op vrijdag 29 april en zaterdag 30 april werd de school bezocht door inspecteurs. Er wordt dan gekeken naar de resultaten van de leerlingen, de administratie, de verzorging van de school en de lokalen én alle leerkrachten (in het bijzijn van de directeur) worden grondig ondervraagd. Álles moet verantwoord kunnen worden.

Donderdag 28 april: de dag vóór de inspectie.
Terwijl ik in groep 5 aan het observeren was, hoorde ik buiten een hoop lawaai. Ik stond er niet bij stil dus negeerde het geluid en ging gewoon verder met mijn observatie. Een kind stak zijn vinger op en vroeg wanneer groep 5 ook mocht beginnen met poetsen. Ik vond het een rare vraag... maar toen ik naar buiten keek was het duidelijk. De gehele school was bezig met de voorbereidingen voor de inspectie!

Welke voorbereidingen?

- Alle lokalen werden opgeruimd

- Alle lokalen werden geveegd

- Alle lokalen werden gedweild

- In klaslokalen werden dingen opgehangen zoals het lesrooster en het toetsrooster

- Voor de school kwam een groot spandoek te hangen om de inspecteurs te verwelkomen

- Alle boeken werden in de bibliotheek gesorteerd en netjes recht gezet

- Het schoolplein werd geveegd

- Voor iedere klaslokaal is een wasbak met kraan, hier werden zeeppompjes neergezet

- In alle lokalen werden aan de ventilators een geurzakje gehangen

Ieder kind én iedere leerkracht was die dag bezig met de voorbereidingen voor de inspectie.Vrijdagochtend en zaterdagochtend werd ook nog even goed geveegd voordat de inspecteurs kwamen.

Zaterdag 30 april: de laatste dag van de inspectie.
Tijdens het observeren van een les van mijn mentor, komt mijn mentor naar mij toegelopen. ''Ik ben naar een workshop, kun jij even op de klas letten en vooraan zitten?''. Prima, dacht ik zo. Mijn moment om even alleen te zijn met mijn klas. Wanneer een groepsleerkracht de groep verlaat, is er altijd een kind die de leiding neemt. Een meisje uit mijn klas wist dus wat er gedaan moest worden. Ik vroeg haar wanneer de juf weer terug zou komen, maar ze gaf als antwoord dat de juf deze dag helemaal niet meer terug komt. Mijn mentor zou ik dus pas maandag (vandaag) weer zien. Voor mij héél vreemd, maar hier dus de normaalste zaak. De klas weet wat er gedaan moet worden, dus ontwikkelen zij hierbij ook direct hun zelfstandigheid. Er is hier geen sprake van vervangers. Dit gebeurt in iedere klas wanneer de groepsleerkracht weg moet of er gewoon niet is. Ik greep mijn moment en liet duidelijk mijn grenzen zien. Voordat mijn mentor wegging was het namelijk onrustig en rumoerig. Ik vertelde de kinderen welke afspraken ik in Nederland in de klas hanteer:

- Er is er altijd maar één die praat. Praat de juf, dan is de klas stil. Praat een leerling, dan zijn de andere kinderen en de juf stil

- Je steekt je vinger op als je iets wilt zeggen of vragen en praat niet voor je beurt

Al gauw kwamen er tussen het werken door vragen of ik iets in het Nederlands wilde zeggen. Met de klas heb ik afgesproken dat als ze rustig doorwerken én er dus ongeveer 5/10 minuutjes over is, ik ze een Nederlands liedje leer (''Hoofd, schouders, knie en teen'').

De kinderen werkten rustig door, ik leerde hen het liedje, de bel ging (pauze) E N T O E N kwam de inspecteur mijn klas binnen.....

Ik gaf de inspecteur een hand en de directeur legde uit dat ik in Nederland studeer, maar hier drie maanden stage loop. De directeur vertelde dat de groepsleerkracht van klas 6 (groep 8) mijn tante is. De inspecteur schakelde direct en wist dat ik de dochter van Nawang ben. Mijn moeder was namelijk, voordat zij naar Nederland verhuisde, ook juffrouw in het basisonderwijs. De inspecteur stelde mij nog een aantal vragen over mijn moeder en verliet toen samen met de directeur het klaslokaal.

En de uitslag van de inspectie....
die moet nog komen.

Aku harus belajar, karena aku ingin menjadi anak yang pintar.
Ik moet leren, omdat ik graag een kind wil worden die slim is.

En de eerste stageweek zit erop

Het was een zware, máár interessante week!

Vorige week zaterdag landden we rond 15:00 in Semarang, waar mijn ouders en ik door mijn familie en vriend werden opgehaald om vervolgens nog een uurtje te rijden tot ons huis (Salatiga). Het was een lange en vooral vermoeiende reis. Eenmaal thuis aangekomen, heb ik er een rustige avond van gemaakt. Bijkletsen met familie, koffers uitpakken en goed uitrusten. 's Nachts was het moeilijk om goed door te slapen. Indonesië leeft namelijk 5 uur vooruit (vergeleken Nederland). Het was een onrustige nacht, waardoor ik zondag de hele middag geslapen heb.

Maandag 05:00. De wekker ging. Tijd om op te staan. Na één dag gerust te hebben, begon maandagochtend de eerste stageweek voor mij. Het was een spannende eerste stagedag! Met de directeur heb ik afgesproken om stage te lopen van maandag tot en met donderdag. Zodat ik op vrijdag kan werken aan mijn onderzoek. Omdat ik wél wil meemaken hoe een schoolweek van maandag tot en met zaterdag eruit zit, heb ik met de directeur afgesproken om deze week de gehele schoolweek mee te lopen. Hierdoor kon ik goed observeren en heb ik direct een goed beeld gekregen van een hele schoolweek in Indonesië! Wat ik deze week heb ervaren is dat het écht een wereld van verschil is met het onderwijs in Nederland. Daarbij kreeg ik al vanaf dag één het gevoel dat ik terug in de tijd ben gegaan. Iedere dag was ik rond de middag (+/- 14:00) weer thuis. Doordat ik nog niet volledig heb kunnen uitrusten én de dag voor mij héél erg vroeg begint, heb ik na iedere schooldag een middagdutje gedaan.

Zaterdag 12:00. Weekend! Na een korte schooldag (schoolochtend) begon mijn weekend. Tijd om te genieten van het weer! Deze middag ben ik lekker wezen zwemmen in het warme zonnetje. Daarna heb ik nog familie bezocht en 's avonds ben ik nog wezen uit eten.

Zondag. Éindelijk heb ik kunnen uitslapen. Voor de tweede keer in één week tijd heb ik geen wekker hoeven te zetten. Door de benauwde warmte begon de dag voor mij rond 07:30. Klinkt vroeg, maar is voor mij eigenlijk een normale tijd om in Indonesië op te staan. De zon komt hier heel vroeg op, waardoor het hier ook 's avonds eerder donker is. Om 18:00 is het hier al helemaal donker, na etenstijd is het dan ook normaal om gewoon thuis te blijven. De dag eindigt dus vroeg, maar begint ook vroeg. Vandaag zijn we met de hele familie wezen zwemmen in een openlucht zwembad hoog in de bergen. Hier heb je een prachtig uitzicht over de stad. Doordat het zwembad hoog ligt, is het kouder dan normaal. Helaas was het ook erg bewolkt en kwam de zon nauwelijks tot helemaal niet door.

Morgen begint mijn tweede stageweek. Ook nog een korte doordat het vrijdag hemelvaart is. Dit betekent: lang weekend! Hoe mijn planning voor komende week eruit ziet?

- Maandag stage: lessen observeren die ik nog niet heb gezien

- Dinsdag stage: mijn eerste rekenles

- Woensdag stage: mijn eerste Engels les

- Woensdag tot en met zondag vrij: Yogyakarta (bezoekje aan de Borobudur, Malioboro, winkelcentra en stranden!)

Ongewenst gedrag in de klas

De bel ging en het was tijd om naar huis te gaan, maar niet voor klas 3 .....

Ongewenst gedrag in de klas. Voor welke klas je ook staat, je zult er altijd wel mee te maken krijgen. Kinderen die door je heen praten, kinderen die met andere dingen bezig zijn, kinderen die een brutaal weerwoord hebben, en ga zo maar door. Om dit aan te pakken kun je gebruik maken van het positief benaderen. Hier gaat mijn voorkeur ook naar uit. Zelf probeer ik zo veel mogelijk ''goeds'' te zien en dit ook te verwoorden naar de kinderen toe. Andere kinderen vangen dit op en kunnen wanneer nodig, hun eigen gedrag hierop aanpassen. Wanneer echt ingrijpen nodig is, moet dit natuurlijk wel gebeuren! ;)

Wat mij deze week direct opviel was de manier waarop er met ongewenst gedrag in de klas omgegaan wordt. Hoe wordt ongewenst gedrag in klas 3 aangepakt?

De klas is verdeeld in 4 rijen. Op het bord komen iedere ochtend de Romeinse cijfers 1 tot en met 4 te staan, voor iedere rij een cijfer. Zodra er een kind uit een rij ongewenst gedrag vertoont, komt er achter het cijfer van de rij waar het kind in zit een streepje. Er wordt dus geturfd. Door de dag heen kunnen er alleen meer streepjes bij komen. Er wordt géén streepje weggeveegd wanneer een rij gewenst gedrag vertoont gedurende een les.

Het einde van de dag naderde en ik begon mij af te vragen wat de meerwaarde van dit systeem zou zijn.

De bel ging en het was tijd om naar huis te gaan, maar niet voor klas 3!

Mijn mentor stelde klassikaal een kennisvraag over de leerstof die diezelfde dag aan bod is gekomen. Iedereen dacht mee en al gauw kwamen vingers de lucht in. Een willekeurig kind kreeg de beurt om te antwoorden. Was het antwoord goed? Dan ging er bij de rij waar het kind in zit een streepje weg. Was het antwoord fout? Dan ging er geen streepje weg en kreeg een kind uit een andere rij de beurt. Heeft een rij alle streepjes weg, dan mag deze rij naar huis. Een rij dat door de dag heen geen streepjes heeft gekregen, mag dus direct gaan als de bel is gegaan.

Naar mijn mening een goede manier van handelen dat ik in Nederland ook zou kunnen toepassen!