Als je de blog van gisteren al hebt gelezen, weet je dat het onderwijs achterloopt qua leeromgeving en materialen. Zo zijn er nog ouderwetse houten schoolbanken en een ouderwets krijtbord. Buiten deze dingen heb ik vandaag op een andere manier ervaren dat het onderwijs ''terug in de tijd'' plaatsvindt:

De wekker gaat af. Het is 05:00, tijd om op te staan. Om 06:15 zit ik op de scooter op weg naar school. Een kwartiertje later kom ik op school aan. Ik verwachtte rust en nog geen kinderen. Het tegendeel werd bewezen. Liedjes over Indonesië kwamen luid uit de speakers. Veel kinderen reden al rond op het schoolplein en in de klassen en veel kinderen werden op het moment dat ik aankwam afgezet op school door hun ouders. Een luid geluid komt weer uit de speakers, de bel. Tijd om naar de klas te gaan!

Twee aan twee komen ze marcherend de klas in en geven mij een hand waarbij zij hun rechterwang op de bovenkant van mijn rechterhand leggen. De kinderen gaan keurig zitten en begroetten vervolgens mij en de groepsleerkracht in koor. Vervolgens wordt er nog een kort gebedje gedaan waarbij alle ogen gesloten worden en het eventjes heel stil is.

Iedere ochtend komen alle kinderen zo de klas binnen. Onder begeleiding van één kind uit de klas. Dit kind controleert of iedereen goed in de rij staat, geeft een teken wanneer iedereen moet beginnen met stappen en zorgt ervoor dat de gehele klas netjes twee aan twee binnenkomt.

Een begin van een schooldag waarvan wij denken dat deze tijd allang voorbij was, maar hier dus écht nog speelt. Gezag en respect is duidelijk zichtbaar!